หมายถึง [สะหฺงัด] ก. เงียบสงบ เช่น คลื่นสงัด ลมสงัด. คําประกอบหน้าคําอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่ากอบด้วย พร้อมด้วย เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป. ส.). หมายถึง [-กอน] (แบบ) น. การปะปน, การคาบเกี่ยว. (ป.; ส. สํกร). หมายถึง ก. กั้น, ขวาง, เช่น สกัดหน้า; ตัดหรือกะเทาะของแข็งเช่นเหล็ก หิน ให้เป็นร่อง รอย ทะลุ หรือให้ขาดจากกัน, เรียกเหล็กที่ใช้ตัดหรือกะเทาะของแข็งเช่นนั้นว่... https://chancegecaw.prublogger.com/35290555/5-easy-facts-about-g2gslot-described